Echtgenoten

Het was twee jaar geleden, in café Fier in Amsterdam. Ik had me voor mijn doen hip gekleed, hoedje op, haar goed en niet te netjes, vooral heel ‘Amsterdams’. Na een tijd single te zijn geweest had ik Tinder weer aangezet op mijn telefoon en was het swipen een dagelijkse bezigheid. Deze man trok mijn aandacht, de slechte vriend op de achtergrond liet me twijfelen, maar de stralende lach en de leuke appjes haalden me over, we hadden een date.

Goed gesprek, meteen open kaart, drankje erbij en veel gelachen. Goede lippen, mooie lach, vlotte babbel en ook een zachte kant. Mmmmmm, deze man intrigeerde me. En ondanks dat ik bedacht dat hij absoluut mijn type niet was, bleven we elkaar zien en konden we al snel niet meer zonder elkaar.

In het leven zijn een paar dingen zeker, we weten allemaal welke dat zijn. En zo heb ook ik in mijn leven ontzettend genoten en vreselijk verdriet gehad, mooie mensen ontmoet, er veel van gehouden en helaas weer afscheid moeten nemen. Mensen op jonge leeftijd moeten begraven en vriendschappen vaarwel gezegd. Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn en ook ik heb mijn portie wel gehad.

Verliefd als we waren, genoten wij van ons leven en toen we na een vakantie Thailand ook nog samen wilden zijn was het eigenlijk wel duidelijk… Zonder elkaar was geen optie meer, we gingen samenwonen en er werd al snel gesproken over trouwen.

Trouwen! Jeetje Rooie, dat is nogal een stap?! En dan zo snel al? Nou ja, mijn ouders waren binnen een jaar getrouwd dus dat is voor mij een goed teken. Als het goed is, dan is het goed! En zodoende, werd de vraag gesteld, werd er volmondig JA gezegd en werd de datum geprikt.

Toen de dag dan eindelijk aanbrak, mijn familie en vriendinnen druk om mij heen bezig waren met mijn haar, make-up, de jurk, de bedankjes en de rest, toen (ja echt toen pas) werd het spannend. Niet of hij wel ja zou zeggen, of dat we het tot de dood wel vol zouden houden, nee dat was het niet. De vraag was of het wel droog zou blijven, dat was de grootste issue!

Na de zomerse bui van een uur, kwam de zon tevoorschijn en stond mijn aanstaande op de stoep. Wat een verschijning en wat een liefde! Toen ik daar zo stond en we elkaar verrasten met hoe we eruit zagen, kon de hele wereld me gestolen worden. En of je nou wel van huwelijken houdt of niet, de liefde spatte er vanaf en dat is waar het om draait op zo’n dag. Heerlijk, wat hebben we genoten, van elkaar, van alle vrienden en familie die erbij konden zijn en van de ongedwongen sfeer en gezelligheid! Wat een feestje was het, en als ons leven zo door kan gaan, dan blijven we er een feestje van maken. Door dik en dun, in ziekte en gezondheid, tot de dood ons scheidt en hopelijk met heel veel plezier!

Een relatie is investeren, en als je dat niet meer wilt, dan is de relatie voorbij. Ons huwelijk was de kroon op onze liefde, of zeg ik dat eigenlijk verkeerd? Ons huwelijk was de bevestiging van onze liefde, hoewel we dat niet meer hoeven te bevestigen, kijk naar ons, dan zie je genoeg. Hoe mooi is het dat we nu in het echt verbonden zijn? Waar sommigen, soms al binnen drie maanden, samen kinderen maken en dus ook op die manier in het echt verbonden zijn, hebben wij een maand geleden volmondig JA tegen elkaar gezegd.

We genieten met z’n tweeën van het leven en elkaar. We kunnen elkaar soms achter het behang plakken en willen voor de ander zorgen als die ziek is. Laten elkaar los als het moet en genieten met vrienden, samen of alleen. Praten over diepzinnige zaken of juist over praatjes prut. Lachen tot we pijn in de wangen hebben en huilen samen bij verdriet of geluk.

Mijn beste vriend was wellicht niet direct mijn type maar hij is wel mijn maatje, mijn thuis, mijn steun en toeverlaat, mijn zon en mijn grote liefde. En daar ben ik nu mee getrouwd!!!! Hoe gek kan het leven lopen, hoe mooi kan het leven zijn?

Geniet lieve mensen, volg je hart en doe soms eens gek. Swipe naar rechts, ook als je twijfelt, je weet maar nooit wat voor een leuk mens achter die foto schuilt!