Let there be love…

Traditiegetrouw klinkt de Top2000 uit de speakers. Van kattengejank tot prachtige rocknummers, allerlei muziek komt er voorbij. Het is bijna Oudjaar en veel mensen zijn bezig met het inkopen van de oliebollen, champagne en andere lekkere dingen voor Oudjaarsavond. En ik? Ik kom een beetje bij van afgelopen week.

Kerst was bij ons niet het gebruikelijke feest dat we voor ogen hadden gehad. Een familielid ligt ernstig ziek in het ziekenhuis en mijn zus en zwager staan hun zoon bij in zijn gevecht. Wat hij heeft is niet duidelijk en terwijl we het eten klaarmaken en de boel versieren, zitten we met onze gedachten ergens anders. De tijgergarnalen worden gegeten, de flessen prosecco gaan open en we zitten bij het haardvuur. Maar we missen belangrijke mensen. De feestjes die onze vrienden georganiseerd hebben zijn geweldig, we genieten. Maar mijn telefoon staat op maximaal volume en als zuslief belt laat ik iedereen achter.

‘Let there be love’, zingt U2 op deze grijze en troosteloze dag, ja liefde is zo bijzonder en zo belangrijk. Maar met liefde alleen red je het niet. Zo denk ik aan een vriend van vroeger die zijn vriendin, waar hij zo van hield, onder invloed en tijdens een ruzie heeft doodgestoken. Denk ik aan mijn ex-vriend die ik vorige week na lange tijd weer eens tegen kwam, en weet ik dat het voor ons beiden het beste is geweest dat ik bij hem ben weggegaan. Denk ik aan mijn zus, die met al haar moederliefde haar kind niet beter kan maken en het allemaal aan de artsen over moet laten. Denk ik aan mijn ouders, die hun kind willen troosten en tegelijk zelf vrezen voor iets wat niemand mee wil maken. Denk ik aan mijn lieve vriendin die laatst een stukje van zichzelf heeft moeten begraven toen een grote liefde van vroeger plotseling overleed…..

Soms is liefde alleen niet genoeg, en hebben we meer nodig. Om beter te worden, om de relatie te repareren, om de zelfbeheersing niet te verliezen, of om je aandacht op de weg te houden.

Gisteravond reed ik terug van het ziekenhuis naar mijn lief. De sneeuw, felle regen en straffe wind zorgde ervoor dat ik niet teveel kon nadenken. Tussen de buien door dwalen mijn gedachten toch af en denk ik aan de vriendinnen die er voor me waren de afgelopen dagen, die me een dikke knuffel hebben gegeven en waar ik lekker mee gewandeld heb. Denk ik aan iedereen die meeleeft met onze situatie, aan alle vrienden en kennissen die massaal kaarsjes branden en alle engeltjes die er maar kunnen zijn richting Groningen sturen. Denk ik aan mijn zusje die ik even vast kon houden, een dikke kus kon geven en veel sterkte heb kunnen wensen.

Vandaag breng ik mijn liefde koffie en het laatste stukje kerststol op bed, en realiseer me hoeveel geluk wij hebben. We hebben liefde, een dak boven ons hoofd, genoeg eten en drinken in huis én we zijn gezond. Dat is alles wat je kunt wensen.

Want hoeveel pijn een verloren liefde ook kan doen, een geliefde verliezen door een auto-ongeluk, een uit de hand gelopen ruzie of door een onbekend virus, dat verdriet is niet te omschrijven en hoop ik nooit mee te maken. Een nieuwe liefde vind je uiteindelijk weer een keer, ook al kan dat erg lang duren, die wonden genezen uiteindelijk. Het tragische verlies van een geliefde, een ouder, dochter of zoon is onbeschrijfelijk, bijna onmenselijk en niet voor te stellen…

En gelukkig blijft ons dat voor nu bespaard, mijn neefje knapt langzaam op. En het is hopelijk een kwestie van tijd voordat mijn zus weer op hem kan mopperen omdat hij de hele dag achter de PlayStation zit. Voor ons was dit weer even een ‘met beide benen op de grond’ moment, weten we waar het in het leven écht om draait en gaan we vanmiddag wat leuks doen samen.

Lieve mensen, vanuit een warme boot wens ik iedereen een prachtig 2018 toe. Dat het maar een mooi jaar mag worden, met veel liefde, groei, gezellige dagen, goede vriendschappen, lekker eten en drinken, leuke reizen en vooral heel veel goede gezondheid!!

❤