Op zich is het prima te doen, zo rond je 45e langzaam die overgang in wandelen. Echt, het valt vaak best wel mee, een sporadische opvlieger, zwetend wakker worden in bed en een paar extra kilootjes om van te houden. Dit is best vol te houden tot je 65e….. zo’n probleem is het toch helemaal niet…? Ja, dat dacht ik…
We hebben het maar druk tegenwoordig; we moeten carrière maken, kinderen opvoeden, huishouden runnen, een goede vriend(in) en de perfecte partner in bed zijn, oog hebben voor de familie en altijd klaar staan voor een ander, kunnen luisteren maar ook zeker voor onszelf op kunnen komen, op de hoogte zijn van het nieuws, alle berichten op social media hebben gezien…
Het hebben van een zus is echt speciaal. Sommigen van ons snappen wat ik bedoel. Elkaar aan kijken en weten hoe de ander zich voelt. Kunnen lachen om dezelfde kleine dingen. Ruzie kunnen maken maar het ook altijd weer goed maken met een knuffel en kus. Een springende aardappel op ons bord, doet ons terug denken aan onze kindertijd. Sommige…
