“Mam, wat willen jullie met kerst doen dit jaar?” Ik hoorde het mijzelf zeggen toen we begin oktober van de laatste zonnestralen genoten. Ik vind het ieder jaar, voor zolang ik het me kan herinneren, een lastige toestand, kerstmis. Ondanks dat we altijd vrij gelaten worden om kerst op onze eigen manier te vieren, voel ik altijd de druk om het toch met mijn familie te vieren. Kerstkaarten verstuur ik al een tijdje niet meer, tot groot verdriet van mijn moeder, maar geen familiebezoek tijdens de kerstdagen is voor mijn ouders ondenkbaar.
We hebben Sinterklaas net uitgezwaaid en we worden bestookt met recepten, cadeauopties via het internet en nog meer verschillende manieren waarop we de kerst kunnen vieren. Op televisie zijn alle reclames erop afgestemd en je kunt de radio niet aanzetten of je hoort Mariah Carey ieder uur drie keer voorbij komen. Naast de jaarlijkse verschillende hitlijsten, is het in Nederland traditie dat je gaat gourmetten. Volgens een bepaalde reclamespot is er niets zo leuk en lekker dan met z’n allen in de woonkamer aan een grote tafel in een eigen pannetje te roeren. De mensen die mij kennen weten dat ik een gruwelijke hekel heb aan gourmetten, steengrillen of iets wat erop lijkt. Okay, ik zal bij je aanschuiven als je me uitnodigt maar het zelf initiëren? Nooit!
De voorbereidingen zijn immens; groente en fruit snijden, pannenkoekmix maken, vechten in de supermarkt of bij de slager om de beste schotels te scoren, rekening houdend met de vegetariërs en extra groente inslaan, verschillende schaaltjes regelen voor alle hoeken van de tafel en het gourmetstel uit de kelder halen en checken of het nog fris is. Dan zit je met een tafel vol, de stukken vlees worden massaal op het gourmetstel gesmeten, de ogen zijn altijd groter dan de maag, de kinderen branden zich aan het pannetje, de pannenkoek wordt niet gaar, de ouwehoer let niet op en laat z’n zelfgemaakte pizza aanbranden, alles op tafel wordt warm en droogt uit en de boter smelt langzaam tot een gele brei die je dan met je mes niet meer fatsoenlijk in je pannetje krijgt….. Naderhand moet alles weer schoongemaakt worden, de spetters van het plafond gehaald worden, er is meer vaat dan ooit, je mag de gordijnen naar de stomerij brengen anders geniet je nog weken van de aangebrande vleeslucht in huis en zelf lig je ’s nachts als een gebraden rollade in bed. Nee, het gourmetstel heb ik bewust bij de inboedelverdeling niet op mijn lijst gezet, wat mijn ex ook niet anders verwacht had.
Nog twee weken dan kunnen we met z’n allen aan tafel, hebben we de kerstboom opgetuigd en gaan we genieten van de overdadigheid aan eten en drinken maar vooral van de gezelligheid van familie en vrienden. En ja, ook ik zal een gezellige tijd hebben. Ik ben oprecht blij dat ik de feestdagen met mijn geliefden, familie en vrienden door mag brengen. En ik hoop dat de eenzame buurvrouw in mijn vorige woonplaats van iemand anders wat extra aandacht krijgt en laat mijn jaarlijkse gedachte van de kerst op een tropisch eiland doorbrengen maar weer varen.
Gourmetten gaan we gelukkig (!) niet, de kalkoen is al besteld. Ik ben verantwoordelijk voor het dessert, mag me daarop uitleven, en weet dat er goed gezorgd wordt voor de rest. Het belangrijkste blijft voor mij het samenzijn, en ik weet dat het ieder jaar dichterbij komt dat we kerst uiteindelijk niet meer met alle familieleden zullen vieren, dus ik zet mijn trots opzij en laat het maar gewoon gebeuren. Die cocktail op het strand doe ik wel een andere keer, zolang we allemaal gezond blijven ga ik misschien zelfs ooit nog wel een keer gourmetten…..maar dan alleen met kerst!!
mooirood.me 