Soms heb je van die dagen dan heb je geen zin om je bed uit te komen. Je bent de avond ervoor te laat naar bed gegaan (AJAX won van Barca dus je was nog een beetje hyper), het is nog donker buiten als de wekker gaat, er ligt saai werk op je te wachten en de rest van de week heb je niets leuks gepland. Dat overkomt de besten, en mij dus ook. Dus draai ik mij nog even om, zet de wekker op snooze om daarna als een speer de auto in te stappen en naar mijn werk te gaan.
Na een koffie, het lezen van de mails en het bespreken van de dagelijkse beslommeringen dwalen mijn gedachten af.… en dan droom ik over het winnen van de staatsloterij. Wat zou ik dan doen? Mijn collega’s en ik zitten soms in een stressvolle situatie en we reageren ons af met een sigaret (sommigen), een dubbele espresso (ik) en wat dromen over het winnen van veel, héél veel geld. Hoe lang zouden we dan nog blijven werken, in welke wereldstad zouden we een huis kopen, hoe groot zou het indoor zwembad zijn, in welke Michelinster restaurants zouden we gaan eten en hoe zouden we familie en vrienden helpen omdat we niet alleen maar aan onszelf willen denken.
Een glimlach verschijnt op mijn mond en ik denk verder na, over de kleur van mijn nieuwe auto, het uitzicht over de stad vanuit mijn penthouse en de heerlijke maaltijden die mijn chefkok/huisman/minnaar/masseur/klusjesman/interessante, mooie, en intelligente man klaarmaakt…. Mmmmmm, zou dat mijn leven niet een stuk makkelijk maken? Dan heb ik niet meer die last van het huis dat maar niet verkocht raakt, kan ik doen wat ik wil etc. Kan ik de hele wereld rond reizen zonder dat ik weer terug moet naar mijn baan, ik kan gewoon wegblijven. Oooooh welke landen zou ik allemaal bezoeken?! En als ik familie, vriend of vriendin mis dan vlieg ik gewoon even terug of laat de persoon in kwestie naar mij toe komen, een weekje Bali is geen straf lijkt me, dan duurt de lunch die we gepland hadden gewoon wat langer…
Zou ik het werk missen? En dan iets voor mijzelf willen beginnen? Ja, als ik de staatsloterij win ben ik niet langer afhankelijk van mijn inkomen en kan ik de tijd nemen om iets te creëren waar de rest van de wereld nog op zit te wachten, toch? Een soort Willie Wortel, dingen uitvinden waar mensen nu nog niet van weten dat ze het nodig gaan hebben. Of me serieus gaan richten op het schrijven en als een tweede Heleen of Saskia romans gaan schrijven?
Wakker geschud door de telefoon weet ik dat ik mijn leven leef als ieder ander. We zijn gevormd door de maatschappij, zitten in de mallemolen die het leven heet, en het winnen van veel geld zou ons ‘vrijheid kopen’. Als ik er zo over nadenk klinkt het ineens minder mooi, want zou dat dan betekenen dat ik nu niet vrij ben? Dat ik nu niet zelf kan kiezen wat ik wil en wat ik doe? Ik realiseer me dat ik beïnvloed word door de maatschappij waar ik in geboren ben. Ik lees op het internet dat we na de eerste zes jaar van ons leven eigenlijk onze eigen creativiteit kwijt zijn en ons confirmeren aan wat de omgeving van ons verlangt. Kan ik dat weer terugdraaien, mijn creativiteit weer doen laten opborrelen? Zou het winnen van een staatsloterij daar iets in kunnen bijdragen, of kan ik daar nu al iets aan veranderen?
Inmiddels is het donker buiten, vrijdagmiddag en zit ik nog alleen op kantoor. Mijn weekend zit vol met leuke dingen en de komende tijd heb ik veel spannende dingen gepland staan. Ook dat is de mallemolen die leven heet, mijn leven in ieder geval. Ik besluit op zoek te gaan naar die kleine momenten, om creatieve dingen te doen, vrijheid te ervaren, die zesjarige te vinden en te kijken waar ik naar toe kan reizen volgend jaar. Kleine veranderingen met wellicht grote impact. Oh en natuurlijk nog even naar de kiosk, om dat winnende staatslot te kopen…
mooirood.me 