Komende donderdag is het zo ver, dan haal ik mijn echtgenoot weer op van Schiphol en kunnen we elkaar eindelijk weer eens diep in de ogen kijken na 8 weken ‘gescheiden’ te zijn geweest. Ik ging immers alleen op vakantie en hij vertrok vrijwel direct daarna naar Nigeria voor zijn werk. En ondanks dat we het niet erg vinden om alleen te zijn is het wel een ‘dingetje’ om zonder partner te zijn. Ik zeg zonder partner want we zijn zeker niet zonder liefde, facetime is tegenwoordig prima en je kan elkaar, als je niet al in slaap gevallen bent, iedere dag even spreken en zeggen dat je van de ander houdt.
Vrijheid, een van mijn grootste kernwaarden ben ik achter gekomen de afgelopen paar maanden. Ik zat alleen in Denemarken en Zweden en had daar alle vrijheid om te kiezen wat ik wilde doen. Hoefde niet te bespreken wat de dag zou brengen en kon ieder moment bepalen dat ik het roer helemaal om zou gooien. Een gevoel dat ik niet kan omschrijven maar wat ik heel grappig ook heb ervaren toen ik afgelopen week in de koele Doppio zat te werken. Omdat ik niet zwetend op kantoor of thuis wilde werken besloot ik een airco te zoeken en daar mijn mails te sturen en te genieten van de koffie en tosti. Omdat het kon. En zeker ook omdat ik besloot dat het kon en dat ik het ging doen!
Wat betekent vrijheid voor mij? Niet vast zitten aan werk? Niet vastzitten aan een partner? Niet vastzitten aan je huis of je bankrekening? Kunnen doen wat ik wil zonder rekening te moeten houden met anderen?
Afgelopen week werd het me duidelijk. Het waren niet zo zeer de restricties waar ik niet aan vast wil zitten maar ik wil de mogelijkheden kunnen blijven zien. Dus de mogelijkheid creëren om alleen op vakantie te gaan, om ergens anders te kunnen werken, om zonder mijn partner dingen te kunnen doen, en ook om morgen eventueel te kunnen besluiten niet meer in Nederland te willen wonen. Omdat die mogelijkheid er gewoon is.
Ik zie het anderen om mij heen doen. Ze zeggen hun baan op, verkopen hun huis en nemen hun kat of liefde of rugzak mee naar waar ze willen zijn. Kijken niet naar de beperkingen maar juist naar de mogelijkheden die het ze biedt. Ze verbranden niet hun schepen achter zich maar kijken juist vooruit naar hoe ze meer kunnen bouwen, vertrouwen op hun gevoel en volgen hun hart.
Wat niet wil zeggen dat iedereen zijn huis moet verkopen en hun baan op moet zeggen. Absoluut niet! Als jij tevreden bent met het leven dat je leidt, met de baan die je hebt omdat deze jou nou eenmaal de zekerheid en tegelijk dus de vrijheid geeft te kiezen voor een leuk thuis, lekker eten en drinken en je geen zorgen hoeft te maken over welke stappen je zou moeten zetten, dan is dat toch helemaal prima? Er zijn mensen die zoeken steeds meer, mooier, beter, groter en verder maar er zijn ook mensen die tevreden zijn en ultiem geluk ervaren bij een eengezinswoning met de kinderen die lekker in de zandbak spelen en manlief die in de schuur een beetje knutselt.
Vrijheid. Voor mij heel belangrijk en tegelijk zo gewoon. Ik heb het binnen handbereik terwijl er veel mensen op deze wereld zijn voor wie dat niet geldt. Er zijn momenten dat ik me beperkt voel omdat ik nou eenmaal rekening moet houden met anderen en de regels die er gelden. Maar laat ik mij daar zó door beïnvloeden dat ik het leven niet meer leuk vind? Nee. Ik wil blijven kijken naar de mogelijkheden die binnen mijn bereik zijn en de vrijheden die ik wel heb. Omdat mijn wieg nou eenmaal hier in Nederland heeft gestaan, omdat ik de mogelijkheden heb. Omdat ik me niet wil beperken en benauwd wil voelen en ik weiger me over te geven aan dat monster Frankenstein in mijn hoofd die mij de belemmeringen opdringt. En omdat het voor míj gewoon goed voelt!
Ik kan ‘gebonden’ zijn aan werk, huis, liefde en veel andere zaken en mij tegelijk enorm vrij voelen. Hoe ik dat doe? IK bepaal wat vrijheid voor mij betekent. En dat kan dus heel simpel zijn door in mijn auto rond te rijden en de mogelijkheid te hebben om door te rijden tot aan Nice maar ook heel blij te zijn met onze plek in Vinkecity. Waar ik vanaf deze week weer heerlijk met mijn echtgenoot mag vertoeven. Samen kunnen zijn in volledige vrijheid, met alle mogelijkheden die het leven ons biedt, dat is een ultiem geluksgevoel!
En dat is voor mij vrijheid. Ik hoef mijn baan niet meteen op te zeggen, mijn huis niet te verkopen en halsoverkop te emigreren naar weet ik waar… hoewel die opties altijd open blijven… Nee het gevoel van vrijheid zit voor mij van binnen, hoe ik met mijn leven omga, hoe ik dat voel, in mijn lijf en in mijn hart en dat kan ik niet omschrijven, alleen maar voelen…!
“Between stimulus and response, there is a space. In that space is our power to choose our response. In our response lies our growth and our freedom.”
Victor E. Frankl
mooirood.me 