HALLO AMSTERDAM!!

Eindelijk is het dan zover! Ik heb mijn grootste koffer naar drie hoog gesjouwd, mijn vader zo gek gekregen mijn boeken, espressomachine, mijn schoenen en tassen en een krat met etenswaren naar mijn tijdelijke onderkomen te rijden en  nu sta ik juichend in ‘mijn huisje’ als ik de koelkast vul met lekker eten en drinken.

Mijn laptop aangesloten op de wifi, spotify met mijn favoriete muziek, een bakkie espresso, was in de machine, stukkie schrijven, hopelijk nog wat leuke mensen zien de komende dagen en met dit besef en dat vooruitzicht kan mijn Amsterdamse leven nu al niet meer stuk. Love it!

Er komt een bepaalde rust en tegelijkertijd een spanning over me. Ik voel de kriebels in mijn buik als ik denk aan het alleen zijn, want laten we wel zijn, het afgelopen jaar heb ik niet veel momenten gehad dat ik echt alleen ben geweest. Zal ik het wel redden, zal ik me niet eenzaam en zielig vinden, zal ik niet continue op zoek zijn naar de prikkels van buitenaf maar kan ik ook gewoon zijn? Terwijl Solomon Burke en De Dijk me toezingen dat ik vol moet houden en vooral niet op moet geven weet ik dat ik het nooit op zal geven, dat ik altijd de positieve dingen in de meest vreselijke shit zal blijven zien. En dat geeft me rust, ik heb mijzelf en momenteel heb ik niet meer nodig.  Voor nu althans…

De eerste dag is begonnen en heel eerlijk hoop ik dat ik deze stad nu al niet meer hoef te verlaten. Mijn ouders zijn er niet gerust op, heb ze maar niet de laatste overvallen en moorden verteld, ze hopen nog steeds dat ik in ’t Gooi blijf plakken. De verkoop van het huis is essentieel voor de toekomst en ondanks dat we veel kijkers blijven houden hebben we nog geen koper. Papa en mama hopen dat het snel verkocht wordt, dat weet ik, maar een deel van hun weet ook dat als het verkocht is dat ik dan wegga. En dat vinden ze volgens mij wel jammer, ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar ik voelde het bij het afscheid met mijn vader…

Maar goed, we zijn voorlopig in Mokum, de stad waar ik werk en nu dus ook woon. Straks mijn fiets halen, hopen dat het droog blijft, en dan de stad verkennen. Een winkel zoeken waar ik mijn boodschappen kan doen, erachter komen hoe ik het snelst naar mijn werk en fysiotherapeut kom. Mmmm, misschien toch maar een plattegrond aanschaffen? Want ik heb begrepen dat je niet op alle hoeken van de straat je mobiel met GPS kunt checken, de kans dat je dan je mobiel kwijtraakt is groot. Toch eng die grote stad?!

Ik wil de komende twee maandenAmsterdam beleven, ontdekken waar de leukste tentjes zitten voor een bakkie, een broodje of een goed biertje van Brouwerij ’t IJ, via de UIT app last minute nog een leuke voorstelling meepakken, een biologische markt bezoeken of gewoon wandelen in een park. Ik ga het allemaal beleven en als er mensen zijn die nieuwsgierig zijn of het met mij willen delen, samen op het mooie leven willen proosten, dat lijkt me erg gezellig. Want alleen is ook maar alleen, ik deel het liever…

OK, ik ga nu echt naar buiten! Dus voor nu, fijn en hopelijk zonnig weekend gewenst 🙂