We hebben het allemaal druk. Als iemand aan mij vraagt hoe het met me gaat vullen ze vaak zelf al in: ‘Druk zeker?’ Ja druk ben ik vaak, met mijn werk, mijn sociale leven en alle dingen die het leven leuk (en soms niet leuk) maken. En als ik even niets te doen heb, dan voelt het alsof ik juist wel iets moet doen. Want dat zit in het tempo waarop ik mijn leven leid, waarop ik mijn werk doe, mijn agenda volplan met leuke dingen en zaken die gewoon gedaan moeten worden. En hoe stom het ook klinkt, op de momenten van ‘niets’ om handen hebben bekruipt mij het gevoel van verveling. Want stilzitten en niets doen, dat is lui en kan niet. Me vervelen is onmogelijk, ik heb nog een hele waslijst met dingen die ik kan doen op die momenten.
De vaatwasser uitruimen, het bed opmaken, die kaart nog versturen aan een vriendin die het wel kan gebruiken, dat nieuwe gerecht uitproberen, de leuke jurk, de hoes van de parasol en mijn broek repareren, naar de sportschool, een nieuwe blog schrijven (liefst 4!), rondje zwemmen om het eiland, dat boek nog lezen voor het einde van de week en mijn nieuwe paspoort ophalen. En dat is dan alleen het to-do lijstje van thuis, die van mijn werk is nog langer. Maar iets in mij houdt me tegen en er komt niets uit mijn handen. ‘Diepe zucht……!’
Nog maar een kopje koffie…
Zou het aan het warme weer liggen dat er niet veel uit mijn handen komt? Ik moet ook gewoon het patroon van onze Zuiderburen aanhouden. Maar zelfs vroeg opstaan is al een dingetje. Ik bekijk mezelf eens in de spiegel, waar krijg ik nou energie van? En daarnaast, moet ik altijd druk zijn en mag ik me dan niet eens een keer vervelen? Een grijns komt me tegemoet, ja ik weet het wel, nietsdoen is immers ook een keuze. En dus mag ik me best af en toe lekker vervelen, stom op Facebook rondneuzen totdat ik alles gezien heb, een beetje artikelen lezen in de hoop er nog wat interessants uit te halen, of gewoon Netflixen tot ik alle 6 de series heb afgekeken. Het is mijn tijd, dus ik mag er mee doen wat ik wil.
Vandaag ga ik me deels lekker vervelen heb ik besloten, naast de afspraak die ik heb staan en mijn wekelijkse portie beweging waar ik weer energie van krijg. Ben ik niet te streng voor mezelf en laat ik de boel even de boel. Tot op zekere hoogte natuurlijk, want ik krijg uiteindelijk de kriebels weer en dan ga ik gewoon weer wat doen. Maar die paar momenten dat ik me even lekker verveel, ga ik me niet schuldig voelen en doe ik gewoon even NIETS!
Kan jij dat? Niets doen zonder je schuldig te voelen? Het gevoel van verveling toelaten terwijl je weet dat je van alles kan doen? Met de volle vaatwasser op de achtergrond, de rekeningen die betaald moeten worden, de sportschool die je al een tijd niet meer hebt gezien, of die persoon die je al een tijd geleden terug zou bellen? Ja?
Ik zou zeggen verveelse en geniet er dan ook maar lekker van!
❤
Photo by Annie Spratt on Unsplash
mooirood.me 