Eten, ik houd van lekker eten. Niet alleen om te maken, maar ook om in mijn grote mond te stoppen. Ik kan er niets aan doen. Mijn ouders hebben mij opgevoed met het motto dat ik in ieder geval alles moet proberen. Dat je niet alles lust, dat kan maar je moet het in ieder geval geproefd hebben, qua voedsel dan… Over sommige zaken hebben ze een andere mening zeg maar…
De spruitjes die vroeger door mijn moeder met liefde gekookt werden, ik haatte ze. We moesten altijd net zoveel spruitjes eten als het aantal jaren dat we oud waren, maar toen ik 18 werd ben ik echt afgehaakt. Om ze tegenwoordig met veel liefde en plezier op te eten. Met een uitje, champignons, crème fraîche en kerriepoeder, dat dan weer wel.
En tijdens mijn studententijd kon ik me uitleven op mijn eigen recepten, eerst de potjes Conimex van een vriendin van mijn moeder en later zelfs zonder potjes of zakjes en veel meer vers. Werken in een restaurant zorgde ervoor dat ik meer uit ging proberen en de mosselen en de lamskoteletten steeds meer ging waarderen.
Drie kleine kinderen lieten me nog creatiever zijn. Ja, ik heb echt de groenten door de blender gehaald om er voor te zorgen dat ze het eten dat ik ze voorschotelde, lekker zouden vinden. Maar toen de gewone gehaktbal, de gebakken aardappelen en boontjes niet meer gewaardeerd werden, en een enkele keer zelfs in de struiken belandde, heb ik alles los gelaten. Ze eten het maar niet. Dan heb ik wat meer… Uiteindelijk werd de eigengemaakte lasagne met veel groenten en bechamelsaus hoger beoordeeld dan de voorverpakte uit de supermarkt en hebben ook zij lekker leren eten.
Tegenwoordig heb ik een haat-liefde verhouding met eten. De huwelijksreis in Italië heeft me een paar extra kilo’s opgeleverd en ook weer na laten denken over voedsel. Want hoe voeden wij onszelf nou eigenlijk? Eten we om ons te vullen? Of eten we om ons te voeden?
Ik wil niet alleen eten om me te voeden, want dan zou ik geen wijn en lekkere kazen meer nuttigen en hield ik het bij de gezonde groenten, een stengel bleekselderij en een keer per week een stukje vlees. Ik probeer dus lekkere gerechten te maken met veel groenten, veel kruiden en als ik tijd heb, zelfgemaakte pesto of pasta.
Laatst waren we bij vrienden die van hun hobby een ietwat grotere hobby hebben gemaakt. Zij maken de meest heerlijke Indische rijsttafels en bij hun eten is werkelijk een feestje. Ze maken het voor 4 of 100 personen en het is altijd even lekker. De liefde die erin gestopt wordt kun je proeven en je mening wordt gewaardeerd. Is het niet te pittig Rooie? Zit er wel genoeg smaak aan? Ja ik dacht al, kabeljauw zal jij wel lekker vinden! Prachtig om te zien én te proeven dat zij er zoveel plezier en liefde uit halen en er ook weer in steken, dat maakt die heerlijke Indische rijsttafel helemaal af!
In Lamole, Italië zaten we bovenop een heuvel, uitkijkend over de wijnvelden zagen we de zon ondergaan. Oké, die omgeving zal bijgedragen hebben aan de beleving maar mijn god, wat was dat eten lekker! Waanzinnige gnocchi in spinazieroomsaus en daar bovenop een dakje van Parmezaanse kaas, zelfgemaakte pasta met champignongehaktsaus, heerlijke zalm en to-die-for panna cotta en tiramisu. Om af te sluiten met heerlijke espresso en huisgemaakte limoncello. Beter kan mijn vakantie niet zijn!
Thuis gekomen, drie kilo zwaarder, probeer ik de lekkere smaken mee te nemen in mijn eten. Dus wel lekker veel groenten maar vooral met die heerlijke kruiden en smaken. Ik kan dan echt uitkijken naar iedere maaltijd die ik ga nuttigen. Dus ja, ik wil mijzelf voeden met eten, niet zozeer vullen om het vullen, maar ik kan die restjes met heerlijke smaken echt niet laten staan. De pan gaat leeg, met een beetje hulp van mijn lief, om vervolgens alweer na te denken over wat we morgen gaan eten!!
Eet smakelijk!
mooirood.me 