Welk dier ben ik? Welke kleur heeft mijn hart? Ben ik voor of tegen Zwarte Piet? Moet ik me insmeren met boter? Wat eten we vandaag? Wie verkoopt zijn eigen bedrijf het beste? Welke verandering moet er in mijn leven plaatsvinden? Het zijn allemaal zaken die voorbij komen op mijn Facebook pagina en ik moet eerlijk zeggen dat het me niet echt meer interesseert. Waar ik FB in het begin erg leuk vond, mensen deelden leuke ervaringen van hun dag, of waren eerlijk dat er zich minder leuke dingen in hun leven afspeelden, tegenwoordig ontvang ik vooral uitnodigingen voor verschillende spelletjes, delen mensen uitslagen van stomme quizzen, vechten ze publiekelijk een ruzie uit, willen ze prijzen winnen, of zie ik alleen nog maar door Facebook geselecteerde reclame voorbij komen.
Ik weet het, ondanks de ergernis doe ik er ook volop aan mee. Ik ga mee met de meute, probeer bij te houden waar de discussie over gaat, en wil weten waar mijn vrienden en de rest van de wereld mee bezig is. Dat maakt me soms een beetje treurig en weerhoudt me om iets op mijn eigen pagina te plaatsen. Ik wil graag op de hoogte blijven maar sommige dingen die voorbij komen interesseren me niet meer, ik scrol snel door en het voelt eerder als een automatische handeling dan als oprechte interesse. Natuurlijk, sociaal als ik wil zijn gebruik ik FB voor de sociale contacten en updates, maar als die niet meer de boventoon voeren dan moet ik er misschien mee stoppen. Ik zal niet veel missen, op wat gekke kennis en filmpjes, leuke foto’s van vrienden, misschien wat verjaardagen en het laatste nieuws na.
Een tweestrijd waarin mijn gevoel naar oprecht contact het wint van de algemene kennis van allerlei kleine zaken waar de wereld zich blijkbaar mee bezighoudt. De mensen die er echt toe doen, die heb ik om mij heen, zie ik af en toe of heb ik op een andere manier nog contact mee. En de contacten die verwaterd zijn, dat is niet omdat ik er geen zin meer in heb, maar omdat we allemaal gewoon druk zijn en volgens mij het vluchtige contact ook wel prima vinden.
Doorgaan of stoppen, doorgaan of stoppen? Hoe onderhield ik vóór Facebook mijn relaties? Mmm, misschien waren die handgeschreven brieven toch wel erg leuk. Maar dat houden we tegenwoordig niet lang meer vol. Urenlang aan de telefoon verhalen uitwisselen, ja dat kost me met een gsm gauw 150 euro per maand, een dure grap. Vaker bij elkaar komen en bijpraten? Dat is heel gezellig maar met die drukke agenda’s en vrienden verspreid over het hele land is dat nogal een gedoe qua planning. Is social media dan juist wel de uitvinding?
Tijdens mijn twijfelen bezoek ik mijn FB pagina en zie een leuk bericht van een verre vriend voorbij komen. LIKE. Zucht, ik besluit om mijn account niet op te zeggen. Nog niet. En dus deel ik hierbij mijn status update: ik ben een kat (eigenwijs), heb een rood hart (dhuh), ben voor Zwarte Piet (hoewel ik snap dat sommigen er moeite mee hebben), smeer alleen boter op mijn boterham (het liefste roomboter), at deze vandaag met pindakaas (jeugdsentiment), heb zelf geen eigen bedrijf (misschien komt dat er ooit nog van) en ik moet snel op zoek naar ander werk (maar blijf voorlopig nog zitten), pfffffff….
Volgens mij hebben we allemaal wel eens dit moment, een Facebook/social media nervous breakdown. En ik heb nu de mijne….
mooirood.me 