Als single vrouw in Amsterdam wordt er van je verwacht dat je er verzorgd en hip uitziet. Dat je weet waar je de leuke mannen kunt ontmoeten en hét gebeurt. Dat je weet wat er in Amsterdam te beleven is. En dat is er, veel te beleven. Ik kan iedere dag weer een nieuwe film zien, een net geopend café bezoeken, de nieuwste vorm van yoga beoefenen of de laatste trends volgen in een nieuwe winkel in de vorm van een pop-up shop.
Ja, ook ik probeer het allemaal bij te houden. Want stel je voor dat ik als nieuwbakken Amsterdammer niet weet wat er in mijn buurt gebeurt, mijn ‘ouderwetse’ kleding blijf dragen en niet weet welke nieuwste cocktail ik moet bestellen bij die leuke barman. Het kost me moeite, ik wil dichtbij mezelf blijven en toch niet stil blijven staan. Trouw lees ik de krant van Amsterdam en blijf zo op de hoogte van de ontwikkelingen in de stad.
Terwijl ik naar mijn werk fiets kom ik allerlei hippe Amsterdammers tegen. De een nog mooier en hipper dan de ander. Ik vraag me af waarom we ergens bij willen horen, waarom we de laatste modetrends willen volgen? De man op de fiets aan mijn linkerzijde heeft een baard, sinds enige tijd enorm hip, en ik bedenk me dat ik laatst heb gelezen dat veel baarden niet écht fris zijn. Zou ik echt een man met baard willen zoenen? Volgens mijn moeder is een zoen zonder snor geen echte zoen, maar ik denk dat ik even oversla… De man rechts van me heeft zijn spijkerbroek opgerold tot boven de enkels en draagt daaronder de juiste sneakers. De duidelijk zichtbaar zwarte haren op zijn benen doen me naar mijn eigen benen kijken. Ik doe zo mijn best om mijn lichaam netjes haar- en stoppelvrij te krijgen en nu kunnen die kerels alles laten groeien omdat het hip is?
Skinny jeans zijn uit, waar ik net gewend ben aan die strakke broeken moeten we nu weer gewoon rechte broeken dragen. Ben ik blij? Ik weet het niet, ik wurm me iedere avond stuntelend uit die strakke broek en ben er inmiddels best aan gehecht geraakt. Zoekend naar de rechte jeans, die ik écht nog ergens heb, raak ik geïrriteerd. Met het verhuizen naar Amsterdam heb ik veel kleding weg gedaan, schoon schip gemaakt, en nu moet ik weer beginnen met het vullen van de kast met de laatste mode?
Of toch niet? Ben ik misschien zo’n hippe jonge vrouw die juist niet luistert naar de laatste trends en rages maar weet wat ze wil en haar hart volgt? En is dát dan wat die leuke vrijgezelle man in Amsterdam zoekt? Ik voel me niet zeker en zeker niet hip, kijkend naar al die mooie en jonge vrouwen die wel weten wat ze willen en hoe ze zich moeten kleden. Ik ben niet blond, niet superslank en zeker niet meer de jongste. Hoe voorkom ik dat ik als een oude vrijster in Amsterdam eindig? Pffff, de moed zakt me in de schoenen, oude schoenen, niet volgens de laatste mode. Ik stuntel uit mijn skinny en kijk eens in de spiegel. Ik maak me te druk, ik weet het. Ik kijk nog eens goed naar mezelf en weet dat ik de juiste keuzes heb gemaakt de afgelopen jaren. Dus ook nu zal ik ze weer maken.
Ik ben 41, single en heb mijn eigen stijl ontwikkelt, ik ben mooi, en voel me zeker, juist omdat ik nu mijn hart volg. Hip of niet, ik doe wat ik wil doen en draag wat ik wil dragen. Voel me soms die vreemde eend in de bijt in het hippe Amsterdam, maar weet dat ik op m’n mooist ben als ik mijzelf ben. En dat is wellichter wel hipper dan ooit!