Adrenaline

Dingen ondernemen zit in mijn bloed. Ik kan gewoonweg niet stilzitten. Wil altijd iets nieuws doen, iets nieuws beleven. En nu ik alleen ben merk ik meer en meer dat ik helemaal op mijzelf aangewezen ben. Werk staat even stil, daar heb ik bewust voor gekozen, en dus is ook het ritme van mijn leven veranderd. Ik ben nu verplicht om tot rust te komen. Waarom lukt het me dan niet?

Wat heb je vandaag allemaal gedaan? Ehm, niet zo veel. Opgeruimd, schoongemaakt, heeft zo z’n voordelen moet ik zeggen, gesport en nog meer gesport, heeft ook z’n voordelen. Drankje gedaan met vriendin, koffie met een vriend. Ja mijn dagen zijn niet meer zo gevuld. En daar baal ik van.

Kortom, ik verveel me. Loop mijn huis door en zie allerlei rommel, die ik dan weer voor een habbekrats verkoop op AYS. Maar ja, dat huis begint leeg te raken en ik heb toch een bed nodig om in te slapen. Muziek gaat harder, zo maar weer naar de sportschool, de onrust wegsporten en nieuwe energie opdoen.

Als je alleen bent moet je zelf je plannen maken. Er zijn geen kinderen die de regelmaat bepalen, geen vioolles waar als een idioot naartoe gereden moet worden, geen logeerpartijtjes van vriendjes en ik kook niet meer voor 5 mensen, dat is gewoon een makkelijke maaltijd voor mezelf. Ook daar hoef ik geen moeite meer voor te doen. Ik ben niet ontevreden hoor, ik heb het aardig voor elkaar en ben happy met mijn leven. Maar waarom mis ik dan toch iets? Die adrenaline, die positieve stroom van energie, van leuke dingen en leuke mensen, buiten de reguliere kaders, een ander leven, een andere stad, een ander land. Ik wil het leven proeven, voelen in elke vezel van mijn lijf.

Het voelt als een eeuwige onrust in mijn lichaam, mijn hoofd maakt overuren, ik denk me gek. Hoe ga ik al die gekke en leuke dingen doen? En wanneer is het genoeg? Wanneer heb ik alles gedaan wat ik wilde doen? Welk gemis wil ik zo graag opvullen? Ik kan het wel uitgillen! Wil de energie kwijt, om zo meer rust te vinden. En dan merk ik ineens dat ik daarna graag weer onrust nodig heb om zo een nieuwe gekke bokkensprong te kunnen maken. Ik ga uit het vliegtuig springen, bungeejumpen, bodypainten, surfen, in de hoogste achtbaan, kajakken, karten, op een motor rijden…. Oh mijn bucket list is veel te lang!!

Rust vinden? Het zal allemaal wel, ik wil het gevoel hebben dat ik leef. En ja, mensen om mij heen adviseren me dat ik juist nu die rust moet opzoeken om zo mezelf te vinden en dingen te verwerken. Pffff…..Wat als ik mezelf juist vind in actieve dingen ondernemen? Want daar geniet ik van! Ik stop de gevoelens niet weg, ik wil ze juist voelen. En als ik die adrenaline voel, tot in iedere vezel van mijn lijf, daar ten volste van geniet, dan kan ik daarna wel weer in de ruststand, dingen relativeren, en lekker van m’n croissantje en koffie op mijn balkon genieten.