Ruimte

De kerstboom moet een plekje krijgen. Na lang wikken en wegen is er besloten ook dit jaar een boom neer te zetten, niet te groot, niet te breed. En als we denken een klein exemplaar te hebben gevonden, en hij in de kamer staat, is ie toch groter dan we dachten. Maar goed, het is een mooie boom van de lokale bloemist, en de boot vult zich met een heerlijke dennengeur.

De plek die we in gedachten hebben staat nog vol met spullen; extra stoelen, een oude metalen plantenbak met herinneringen en de gereedschapskist. Ik zie je denken, ‘Wat hebben ze in godsnaam allemaal in de woonkamer staan?’ Ja, ‘work-in-progress’ zeg maar …. rode draad in mijn leven. Maar goed, ik krijg het op mijn heupen en ga puinruimen.

De werkkamer is als eerste aan de beurt, want ik wil toch wel erg graag een eigen werkplek. Mijn lief is ondernemer en heeft dus ruimte nodig voor de mappen met administratie, de computer niet te vergeten en een heleboel andere zaken die van belang zijn. Ik schuif een en ander heen en weer, en sorteer zijn spullen. Die gaan naar links, dan kan ik rechts een plek voor mijzelf creëren. Ik kom de felicitatiekaarten voor ons huwelijk tegen en plof op de stoel, even lezen…. Samen met mijn lief worden de extra pakken laminaat onder de bank geschoven en heb ik slechts een kleine stapel boeken, post en notitieblokken over die ik nog een plek moet geven. Er ontstaat ruimte en mijn werkplek komt in zicht. Zucht….ruimte….?!

Onze boot is niet groot, we moeten dus kritisch zijn met wat we allemaal bewaren. Eigenlijk is bewaren geen optie. Alles wat op de boot ligt zou gebruikt moeten worden. De rest kan opgeslagen, weggegeven of weggegooid worden. Dat weggeven of weggooien is een punt van aandacht, met opslaan hebben we minder moeite. Er is nog een loods waar ‘wat spullen’ van mij staan, die ik wil, of eigenlijk moet, opruimen. Ik ga gestaag verder en kom spullen tegen van jaren geleden, toen ik ergens anders woonde… Ik slik even, want hoe heerlijk ik het nu ook heb, ik mis bepaalde mensen wel, zo rond de feestdagen.

Miss Montreal vergroot met haar nummer ‘Being alone at Christmas’ de kerstsfeer in huis en ik ga verder met mijn kledingkast. Na een uur is er een bom ontploft en ligt het bed vol met kleding die ik niet meer pas (maar als ik nou 15 kilo afval…. mmmm), tassen die ik niet meer gebruik en allerlei spullen die ik achterin mijn kast terug vind. Wat kan ik toch veel verzamelen!? Maar terwijl ik opruim, is mijn lief naar een begrafenis, horen we van vrienden dat het met hun geliefden qua gezondheid erg slecht gaat en dat sommige vrienden gaan scheiden van hun vrouw. Ik stop even en realiseer me dat er ergere dingen zijn dan 4 winterjassen hebben. Ik hang ze weer terug in de kast.

Een nieuw jaar. Nog een paar dagen en dan starten we weer met alle goede voornemens. Ik ook, tegen beter weten in. Daarom ben ik nu al bezig met de voorbereidingen. De kerstboom moet een mooie plek krijgen en ik heb behoefte aan ruimte. Ruimte voor nieuwe dingen in mijn leven. Ik ga coachen bij een fantastisch bedrijf en wil weer energie vinden voor meer beweging. Beweging in mijn lijf en in mijn hoofd.

Twee uur later heb ik drie zakken vol met kleding, de meeste kleding kan echt weg maar één tas met goede kleding geef ik aan ‘Dress for Succes’, zo komt dat hopelijk bij de juiste mensen terecht. De kledingkast lijkt nog steeds vol, maar in mijn hoofd is het een stuk leger. Mijn lief kijkt me met een grijns aan, hij weet dat we veel meer moeten opruimen maar het begin is er.

De lichtjes branden, de kerststerren staan zoals het hoort in de oude metalen plantenbak, en de boom heeft een mooie plek gekregen. Dit weekend ga ik verder met opruimen, de zakken kleding wegbrengen en de kerstboom versieren, met spullen uit de loods. Dan is het daar ook wat leger…. En de boot weer wat voller. Zo zal het altijd wel blijven…

Moe maar voldaan plof ik neer en laat de dag de revue passeren;  het was een dag van liefdevol afscheid nemen. Voor mijn lief was het afscheid nemen van een vriend, voor mij van mijn overtollige spullen. Ik sta er even bij stil, voel dat ik meer ruimte heb gemaakt, in mijn hoofd in ieder geval. Nieuwe stappen, nieuwe uitdagingen en nieuwe ontmoetingen, een mooi vooruitzicht, en ik kijk er naar uit!

In het licht van de feestdagen maar ook middenin mijn ruimte makerij, die nog wel een paar dagen gaat duren, wens ik je heerlijke feestdagen toe, met de mensen die je liefhebt, ruimte voor bezinning, wellicht goede voornemens voor het nieuwe jaar en mooie actieplannen om de dingen te doen die jij graag wilt. Maak er jouw beste jaar ooit van, in volle gezondheid en met heel veel liefde!

3 gedachten over “Ruimte

  1. Een vriend van mij, oud-reclameman, vindt dat je aardig schrijft. “Moet ze wat mee doen” zegt-ie. Blijf echter alert op slecht Nederlands: …”kleding die ik niet meer pas….”, moet natuurlijk zijn: kleding die mij niet meer past.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op peterbake Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.