Verkocht!

De gekte op de huizenmarkt in Amsterdam is enorm. Als je een leuk huis op funda.nl gevonden hebt, dan kun je samen met tientallen geïnteresseerden de 50m2 door schuifelen, vervolgens boven de vraagprijs bieden en dan nog achter het net vissen. Alle jonge stelletjes, of jonge meiden met pa en ma, struinen de woningen in de stad af en hopen zo hun eigen plek te vinden. Net zoals ik, zonder partner en soms met ouders, heb ik de afgelopen maanden veel huizen gezien, biedingen uitgebracht en teleurgesteld vernomen dat het niet genoeg was. De makelaars zagen aan mijn gezicht dat ik er bedreven in was geworden, of was het mijn vermoeide blik bij het zien van de aftandse badkamer, de oude Cv-ketel of de door studenten uitgewoonde verhuurde woningen. Ik lachte het maar weg, ja ik was al een tijdje op zoek.

Maar wie goed zoekt en strategisch onderhandelt, die heeft succes. Dus bij het zien van dit huis, weliswaar boven mijn budget dus ik stond niet te juichen, nam ik maar weer een gokje. Ik was laat op de open middag, waardoor ik als enige in de woning was, de makelaar was niet echt goed voorbereid want kon niet al mijn vragen beantwoorden maar het huis sprak me aan. Veel vierkante meters, leuke speelse accenten en alles redelijk op orde. Het spel van het bieden kon beginnen en uiteindelijk ging de verkoopster tot mijn verbazing akkoord. Een gevoel van overwinning nam mij over, straks heb ik mijn eigen huis!!

Verkocht onder voorbehoud staat er nu op funda, en ik weet dat ik in februari mag verhuizen. Afgelopen dagen ruim honderd handtekeningen en parafen gezet, jeetje wat komt er veel bij kijken bij de aankoop van een huis. En wat ben ik blij, dat ik alles van tevoren goed gepland en besproken had. Ik ben er enorm blij mee, straal van oor tot oor, totdat ik begin met inpakken in mijn huidige woning, want straks moet ik schilderen, vloeren laten leggen en alles inrichten en verhuizen. De bruine wanden moeten wit, de vier verschillende vloeren wil ik vervangen en de opgeslagen container moet naar Amsterdam en leeg. Waar zet ik de spullen neer en wat moet ik nog aanschaffen?

Enerzijds kijk ik er naar uit, mijn eigen plek, mijn geur en kleur, mijn muziek en eten. Mijn leven weer opbouwen zoals ik het voor ogen heb. En aan de andere kant krijg ik er buikpijn van, weer verhuizen, weer wennen aan een nieuwe buurt, nieuwe supermarkt en weer opruimen en weggooien. Ik weet het, het is van tijdelijke aard en uiteindelijk zal ik, als alles een plek heeft gekregen, de rust vinden waar ik naar op zoek ben. Maar af en toe ontsnapt er een zucht, van wanhoop, waar moet ik beginnen?

Mijn turbulente leven van de afgelopen paar jaren krijgt hopelijk weer vaste bodem onder de voeten, ik vind weer een eigen thuis, een anker, mijn plek. Jeetje wat voelt dat goed, en eng tegelijk! Amsterdam, de grote stad, mijn thuis, wat wordt straks mijn stamkroeg, mijn favoriete winkeltje en waar zal ik met mijn vrienden en familie wandelen en plezier maken? Amsterdam West, Bos en Lommer, of BoLo zoals het al genoemd wordt. Het is net een dorp zoals het dorp waar ik ben opgegroeid, en ik fiets iedere dag 5 kilometer naar mijn werk, zoals ik vroeger naar de middelbare school fietste. Nu ben ik volwassen maar voel me soms die tiener die de grote wereld instapt, want die ligt aan mijn voeten, en ik ben er klaar voor…..denk ik….