Superrelatie

Er zijn twee manieren om in je relatie te staan. Of je bent aan het investeren, of je bent aan het vertrekken. Er is geen tussenweg. Dat zijn de woorden van David en Arjan die me het meest zijn bijgebleven na een superrelatieweekend van 365dagensuccesvol. Een weekend vol met inspiratie, eyeopeners, en zoveel handvatten om mijn relatie nog leuker te maken.

Als je iemand ontmoet, dan ben je actief met de ander bezig. Dan ben je vol vertrouwen en wil je niets liever dan de relatie laten groeien en bloeien. Je investeert zonder problemen, je wilt elkaar aandacht geven en samen de droom van een superrelatie laten uitkomen. De liefde spat er vanaf!

Na de glitter roze verliefde wolken komt er vaak een moment waarop het bijna vanzelfsprekend is dat je samen bent. Je hebt een leven, huis en gezin samen en dat gaat goed. En dan gebeurt het….. Andere prioriteiten eisen je aandacht op en vertroebelen je aandacht voor de ander. De organisatie van je relatie wordt de leidraad voor de liefde tussen jullie beiden. En de intieme gesprekken, samen dromen over de toekomst, willen weten waar de ander blij van wordt, worden vervangen door de boodschappenlijstjes en de afspraken wanneer de kinderen opgehaald moeten worden van de sportvereniging of muziekles. En als de ander dan niet handelt zoals afgesproken, of zoals jij verwacht, begint de irritatie, en moeten er regels bedacht worden om het leuk te houden voor iedereen.

En waar is de liefde dan gebleven? Die verdwijnt naar de achtergrond en de dagen worden maanden, en de maanden worden jaren…. Ik zie nu het verschil tussen de liefde voor mijn lief, en het organiseren van onze relatie. Als de organisatie soms niet vlekkeloos verloopt hoeft dat absoluut niet te betekenen dat we minder van elkaar houden.

Het superrelatieweekend heeft me weer na laten denken over mijn kernwaarden, wat vind ik belangrijk in het leven? En komen die wel overeen met mijn lief zijn kernwaarden? En hoe wil ik blijven investeren in mijn relatie zonder mijn kernwaarden uit het oog te verliezen? Hoe vrij kun je de ander laten en hoe vrij kun je zelf zijn binnen de relatie? Ik wil hem niet delen met een andere vrouw en hij mij ook niet met een andere man. Is dat uit liefde? Of uit angst? Kan ik hem loslaten en erop vertrouwen dat hij iedere dag weer voor mij zal kiezen? Omdat ik zo’n te gekke vrouw ben? Ik voel nog veel intieme en kostbare gesprekken aan komen. Communicatie over wat we beiden willen in ons leven is essentieel, daar zijn we alle twee inmiddels wel achter.

Allemaal vragen die me bezighouden na een weekend investeren, in elkaar, in onszelf en in onze relatie. En de vraag die me het meest bezighoudt is: hoe zorg ik ervoor dat het leven samen niet vanzelfsprekend wordt, dat we juist geen broer-zus relatie krijgen en dat we blijven praten over onze dromen? Hoe zorgen we ervoor dat we geïnteresseerd blijven in de ander en zijn/haar wensen en verlangens. En als deze niet hetzelfde zijn, dat we elkaar wel kunnen steunen en aanmoedigen om voor het allerbeste en allermooiste te gaan…

Het enige dat ik kan bedenken is dat ik in mijzelf moet blijven investeren, dat ik geïnteresseerd moet blijven in mijzelf. Dat ik wil blijven groeien om mijn grenzen te verleggen en zo mijn standaard kan verhogen. Niet meer genoegen nemen met minder, voor mezelf, voor mijn lief en voor onze relatie. Dus mezelf en elkaar blijven uitdagen, vrij willen en kunnen zijn. Dat is voor mij investeren. Uit liefde, voor mijn lief, voor het leven en voor mijzelf!

Niet investeren is hetzelfde als vertrekken. Er is geen tussenweg. Aan jou de keuze…